ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΕΡΑΥΝΩΝ

Ηλεκτρική εκκένωση μεταξύ νέφους και εδάφους

Όταν δυο σώματα ηλεκτρισμένα με διαφορά δυναμικού πλησιάζουν αρκετά
παράγεται μεταξύ των ηλεκτρική εκκένωση υπό μορφή σπινθήρα.
Η μέγιστη απόσταση στην οποία μπορεί να λάβει χώρα ή εν λόγω εκκένωση εξαρτάται από το σχήμα των σωμάτων και από την διαφορά δυναμικού την οποία αυτά παρουσιάζουν. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να συμβεί ηλεκτρική εκκένωση μεταξύ δυο νεφών που βρίσκονται σε διαφορά δυναμικού ή μεταξύ νέφους και εδάφους. Η αναλαμπή η οποία δημιουργείται κατά την εκκένωση ονομάζεται αστραπή ο δε κρότος που τη συνοδεύει βροντή. Όταν η εκκένωση συμβεί μεταξύ νέφους και εδάφους το φαινόμενο ονομάζεται κεραυνός.
Τέτοια ηλεκτρικά φαινόμενα παρατηρούνται κατά την διάρκεια θερμικών ή κυκλωνικών καταιγίδων, τα δε νέφη μεταξύ των οποίων λαμβάνουν χώρα οι εκκενώσεις είναι κυρίως οι σωρειτομελανίαι. Η ενέργεια που απελευθερώνεται είναι περίπου 1010 τζάουλ σε χρόνο λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερόλεπτου, η δε θερμοκρασία που αναπτύσσεται φθάνει τους 15000 βαθμούς Κέλσιου.
Η διαδρομή την οποία ακολουθεί ο κεραυνός κατά την πτώση του είναι ιδιότροπος. Παρατηρήθηκε πχ.πολλές φορές κεραυνός να εισέρχεται εντός οικίας να διατρέχει τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις να διατρέχει τον κήπο και τέλος να προσβάλει δένδρα σχίζοντας τα στα δυο. Στην Αγγλία κεραυνός έθεσε πυρ σε κτήριο και κατόπιν κτύπησε το σύστημα συναγερμού καλώντας τους πυροσβέστες στο έργο.
Η δοξασία ότι ένας κεραυνός δεν πλήττει το ίδιο κτήριο δυο φορές δεν ευσταθεί. Οι υψηλότεροι ουρανοξύστες της Αμερικής προσβάλλονται από κεραυνούς 200 φορές περίπου το χρόνο.
Αρχικά ο κεραυνός όπως και όλα τα μεγαλειώδη φυσικά φαινόμενα θεοποιήθηκε, στην αρχαία Ελλάδα ταυτίσθηκε κατ αρχάς με τον Δία ως θεό του ουρανού αργότερα ως όπλο του Διός το οποίο κατασκεύαζε ο Ηφαιστος. Και σήμερα ακόμη που επιστημονικώς έχει εξηγηθεί η αιτία που προκαλεί την πτώση του κεραυνού εις το άκουσμα και το θέαμα του μας καταλαμβάνει κράμα συναισθημάτων καταπλήξεως θαυμασμού δέους και τρόμου.
Ο Φλαμμαριών γεμίζει σελίδες ολόκληρες με πτώσεις κεραυνών των οποίων τα αποτελέσματα διαφέρουν μεταξύ τους. Διηγείται ότι το 1838 εν μέσω θύελλας κεραυνός έπεσε σε τρεις στρατιώτες σκοτώνοντας τους ακαριαίος αφήνοντας τους όρθιους όπως είχαν σταθεί τα δε ρούχα τους ήσαν ή φαίνονταν ανέπαφα. Μόνο όταν πέρασε η θύελλα κάποιοι τους πλησίασαν και αγγίζοντας τους μετετράπησαν και οι τρεις σε σωρό από μια λεπτότατη τέφρα. Ποιο περίεργο είναι το φαινόμενο ανθρώπων που κεραυνός αφαιρεί τελείως τα ρούχα και τα πετά μέτρα μακριά, η τα σχίζει σε μικρά κομμάτια χωρίς αυτοί να πάθουν το παραμικρό. Περισσότερο περίεργα είναι τα αποτελέσματα του λεγόμενου σφαιροειδούς κεραυνού. Ο Φλαμμαριών διηγείται περίπτωση χωρικής που χτυπήθηκε από πύρινη σφαίρα κατά την διάρκεια καταιγίδας η πύρινη σφαίρα αφού χάιδεψε τα μαγούλα της πέρασε μέσα από τα ρούχα της και εξήλθε στον αέρα χωρίς να της επιφέρει καμία ζημία παρά μόνο επιπόλαιες εκδορές στο αριστερό γόνατο και μέχρι το μέσο του στήθους. Επίσης το στις 9 Οκτωβρίου του 1885 σφαιροειδής κεραυνός μπήκε από ανοιχτό παράθυρο πολυώροφου οικίας στη Κωνσταντινούπολη κατά την διάρκεια καταιγίδας κατευθύνθηκε στο τραπέζι πέρασε ανάμεσα από τους καθήμενους ανέβηκε προς το πολύφωτο έκανε ένα γύρω και βγήκε από το ίδιο παράθυρο και πέφτοντας στο έδαφος εξερράγη με θόρυβο χωρείς να πειράξει κανένα. Αντίθετα στις 12 Ιουλίου του 1872 άλλος σφαιροειδής κεραυνός έπεσε στο χωριό Εκούρ της Γαλλίας ,κατά την διάρκεια καταιγίδας τον είδαν να πέφτει σε κρεβάτι σαν πύρινη σφαίρα μεγέθους αυγού βάζοντας φωτιά στα κλινοσκεπάσματα και κατόπιν σε ολόκληρο το κτήριο.