Ο Βαρνάβας είναι ένα ημιορεινό χωριό 500-650 μέτρα υψόμετρο στη Βόρεια Αττική και απέχει από το κέντρο της Αθήνας 39 χιλιόμετρα. Αν και οι μεγάλες πυρκαγιές το 1984 και το 1991 αφάνισαν χιλιάδες στρέματα πευκοδάσους, παραμένει ακόμα ένας από τους λίγους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου στην Αττική. Η πρόσβαση είναι εύκολη μέσω της Εθνικής Οδού, μετά τα διόδια των Αφιδνών βγαίνουμε από την έξοδο Καπανδριτίου και αφού διασχίσουμε τα όρια της κοινότητας Πολυδενδρίου και Καπανδριτίου φθάνουμε στα όρια του Βαρνάβα, το χωριό από εδώ απέχει 6 χιλιόμετρα . Είναι μια υπέροχη διαδρομή μέσα από τη ρεματιά Προσάλεσι, με πλατάνια, πεύκα, και πολύ πράσινο. Βέβαια ανάλογα την εποχή μπορεί να κάνεις τη διαδρομή ειτε με 4χ4 η φορόντας τις χιονοαλυσίδες με τις νιφάδες να έχουν στήσει τον δικό τους χορό κάνοντας το τοπίο Αλπικό. Κάποιος φίλος έλεγε "Ελβετίαααα!!!".
Τώρα όμως είμαστε στην Άνοιξη τα πλατάνια καταπράσινα και στα 35άρια της Αττικής εδώ το θερμόμετρο αγγίζει μόλις τους 26οC.Μία μικρή στάση στη καντίνα δίπλα στο ποτάμι ανάμεσα στα πλατάνια θα σου προσφέρει μία ανάσα δροσιάς. Ανηφορίζοντας προς το χωριό θα συναντήσουμε την πλατεία με μεζεδοταβέρνες καφενεία και ουζερί, επίσης το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Βαρνάβα πού ιδρύθηκε από τον Πέτρο και την Μηλέα Κατσίκη.Εάν κάνουμε δεξιά στην πλατεία προς Γραμματικό και μετά από 3-4 χιλιόμετρα θα συναντήσουμε το υπέροχο μοναστήρι του Άξιον Εστί χτισμένο μέσα σε μια καταπράσινη ρεματιά.
Την Μεγάλη Εβδομάδα ενώνονται οι μελωδίες από το κελάιδισμα των αηδονιών με την αρμονία από τις ψαλμωδίες των μοναχών. Κατανυκτική η περιφορά του Επιταφίου, εξαίσια η λειτουργία της Ανάστασης. Εδώ το πνεύμα ηρεμεί και η ψυχή γαληνεύει. Στην έξοδο του χωριού προς τα Βόρεια δεσπόζει το καμπαναριό της εκκλησίας των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Μιά πινακίδα μας πληροφορεί πως σε 12 χιλιόμετρα Βόρεια Βορειοανατολικά θα συναντήσουμε την παραλία Βαρνάβα. Αφού για 2 χιλιόμετρα ακόμα ανέβουμε στα 600 μέτρα υψόμετρο θα αρχίσουμε την κατάβαση προς την παραλία. Μέσα από αμπέλια εξοχικές κατοικίες με υπέροχους κήπους και καταπράσινα πεύκα και μετά από πολλές στροφές θα αντικρίσουμε από μακριά τον Ευοϊκό. Δρόμος "φιδίσιος" αλλά η θέα υπέροχη κατεβαίνοντας μέσα από αμπέλια ελαιώνες και πεύκα μια μικρή κοινότητα ξεπροβάλει .Ο παραθεριστικός οικισμός του Βαρνάβα. Στο τέλος του δρόμου ένα Grafiti μας καλοσωρίζει στην παραλία Βαρνάβα. Μπροστά μας το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου αριστερά η παραλία Ντόρμπερι στο τέρμα της οποiας ο δρόμος οδηγεί στην πηγή Ντόρμπερι..
σε ένα πλακόστρωτο μέσα από αιωνόβια πλατάνια. Δεξιά του Αγίου Δημητρίου ένας μικρός κόλπος το Λιμανάκι με πλατύ βότσαλο και κρυστάλινα νερά. Στη συνέχεια συναντάμε το μικρό εξωκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα και αμέσως μετά η παραλία..
Σκάλωμα , η οποία έχει χαρακτηρισθεί από τις καθαρότερες παραλίες της Αττικής. Με θέα το Αλιβέρι στα Βόρεια το Πόρτο Μπούφαλο ανατολικά τον Αλμυροπόταμο και στο βάθος τα Νέα Στύρα. Δυτικά διακρίνεται η Γαλάζια Ακτή και η Αμάρυνθος (Βάθεια). Στο Σκάλωμα υπάρχουν ταβέρνες καφετέρια, παμπ, πιτσαρία και καντίνες. Με ένα μικρό φουσκωτό σε λίγα λεπτά μπορείς να βρεθείς αριστερά στην παραλία των Αγίων Αποστόλων (Καλαμος) και δεξιά στην παραλία Σέσι (Γραμματικό).
H Κοινότητα Βαρνάβα είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες κοινότητες της Βόρειας Αττικής, με πληθυσμό 2.000 κατοίκους. Η περιοχή κατοικήθηκε αρχικά από Αρβανίτες που ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, εκμεταλλευόμενοι τη μορφολογία του εδάφους. Αργότερα, αναπτύχθηκε η γεωργία και κυρίως η αμπελουργία. Ακόμα αργότερα, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αποτελείτο από οικοδόμους και εργάτες σε εργοστάσια, ενώ λιγότεροι ασχολούνταν με το εμπόριο.
Σήμερα, χάρη στην έντονη οικιστική ανάπτυξη και την προσέλευση νέων κατοίκων, η κοινωνική σύνθεση έχει μεταβληθεί σημαντικά.
Κάθε εποχή στον Βαρνάβα την ζείς με διαφορετικό χρώμα. Την Άνοιξη ολάνθιστες Αμυγδαλιές ,Γκοριτσές ,Κουτσουπιές χρωματίζουν τις καταπράσινες πλαγιές και τα πολύχρωμα τριαντάφυλλα..
από τους ανθόκηπους αρωματίζουν τον αέρα. Εδώ ζείς τη φύση να ξαναγεννιέται, η γή πολύχρωμη φοράει τα γιορτινά της να υποδεχθεί το Πάσχα ,την Πρωτομαγιά. Τα πουλιά σε εγρήγορση , τα αποδημητικά επιστρέφουν για να φτίαξουν νέες φωλιές, Απρίλης είναι και λαλούν Μάης είναι και φωλεύουν όπως λέει και η δημοτική μας παράδοση. Το Καλοκαίρι ο Βαρνάβας είναι μια όαση δροσιάς ένα φυσικό κλιματιστικό για να αντιμετωπίσεις τα 40αρια και 45αρια της Αθήνας. Τη διαφόρα την νιώθεις μόλις στα όρια της κοινότητας μπαίνοντας στη ρεματιά. Κλείνεις το κλιματιστικό στο αυτοκίνητο και ανοίγεις τα παράθυρα, η δροσία από τα πλατάνια απλώνετε παντού και πολλές φορές σε ανατριχιάζει.Ο δρόμος προς την παραλία με στροφές αλλα η θέα στον Ευοϊκό..
μαγευτική,ο Γραίος δροσερός και μυρωδάτος μυρίζει θάλασσα. Όποια παραλία και από τις τρείς αν επιλέξεις θα σε αποζημειώσουν τα πεντακάθαρα καταγάλανα νερά
Ψάθινες ομπρέλες και αλμυρίκια θα σε προφυλάξουν από τον ήλιο.
Μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο ένα ουζάκι η μια μπυρίτσα στις γύρω ταβέρνες ή καντίνες είναι ότι χρειάζεται.Το φθινόπωρο λίγο μελανγχολικό για το καλοκαίρι που έφυγε αλλά και αισιόδοξο για τον χειμώνα που θάρθει.Τα πρώτα μελανόχρωμα σύννεφα κάνουν την εμφάνιση τους στον ουράνο κάνοντας το τοπίο πιο μελανγχολικό ,ο νοτιάς ρίχνει και τα τελευταία πλατανόφυλλα
στο χώμα φτιάχνοντας ένα φαιοκίτρινο χαλι. Οι πρώτες σταγόνες βροχής στη διψασμένη γή βαλσαμο και δώρο Θεού. Σύννεφα χαμηλού ύψους αγγίζουν τις βουνοπλαγιές πνίγοντας πολλές ορεινές περιοχές στην ομίχλη.
Εδώ ο χειμώνας δεν αργεί …ειδικά το πρωί και τη νύχτα η θερμοκρασία πέφτει αισθητά, ήδη από τα τέλη Οκτωβρίου τα τζάκια καπνίζουν και η μυρωδιά του ξύλου σε παραπέμπει σε χειμωνιάτικο σκηνικό.Ο Χειμώνας στον Βαρνάβα είναι συνήθως βαρύς και δύσκολος κατά την διάρκειά που χιονίζει αρκετές φορές και πολλές απ'αυτές δημιουργεί αρκετά κυκλοφοριακά προβλήματα. Σε μεγάλους χιονιάδες όπως το 1990 το 2004 το 2006 το χιόνι στο χωριό έφθασε τους 60 με 70 πόντους ενώ σε ψηλότερες..
περιοχές ξεπέρασε το 1 μέτρο. Η θερμοκρασία πέφτει αρκετά κάτω από το 0 και το φαινόμενο του παγετού τις πρωινές ώρες αρκετά συχνό.Ο άνεμος ως επι το πλείστον Βόρειος-Βορειοανατολικος ,κάνει την αίσθηση ψύχους δριμύτερη, όμως ο χιονισμένος Βαρνάβας είναι μια μαγεία..
ξεχνάς πως είσαι μισή ώρα από την Αθήνα και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια βουνοκορφή της Πίνδου ή των Αγράφων.
Μαθαίνοντας αυτά τα λίγα για τον Βαρνάβα μια επίσκεψη οποιαδήποτε εποχή σαν μια απόδραση από το κλεινόν Άστυ νομίζω επιβάλεται.
Μέρος των πληροφοριών και των φωτογραφιών ελήφθησαν από την ιστοσελίδα της κοινότητας Βαρνάβα www.varnavas.gr
Επιμέλεια: Γιάννης Πουλιδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου