Τα συστήματα υψηλής πίεσης (αντικυκλώνες) είναι γνωστό ότι συνδέονται με τον καλό και αίθριο (ανέφελο) καιρό. Κάτι τέτοιο φαίνεται και στη διπλανή, άκρως εντυπωσιακή, δορυφορική εικόνα (Πηγή: NASA Earth Observatory).
Στις 5 Ιουνίου 2012, ο αισθητήριας MODIS του δορυφόρου Aqua της NASA συνέλαβε τη διπλανή εντυπωσιακή εικόνα μίας «τρύπας» μέσα σε ένα νεφικό σχηματισμό από θαλάσσια νέφη stratocumulus στα ΝΑ της Αυστραλίας. Αιτία της νεφικής αυτής «τρύπας» είναι η παρουσία ενός αντικυκλώνα πάνω από τη συγκεκριμένη περιοχή. Η διάμετρος της «τρύπας» υπολογίζεται στα 1,000 km και δημιουργήθηκε χάρη στο βυθιζόμενο (κατερχόμενο) ατμοσφαιρικό αέρα πάνω από τη συγκεκριμένη περιοχή.
Γενικά, ο άνεμος πνέει προς τα έξω και μακριά από τους αντικυκλώνες. Για το λόγο αυτό, τα βαρομετρικά αυτά συστήματα χαρακτηρίζονται από εισροή αέρα από πάνω προς τα κάτω. Με άλλα λόγια, ο ατμοσφαιρικός αέρας εμφανίζεται να βυθίζεται πάνω από έναν αντικυκλώνα, οδηγώντας με αυτό τον τρόπο σε αύξηση της πίεσης στην επιφάνεια. Είναι χαρακτηριστικό πως η μέση πίεση της ατμόσφαιρας στην επιφάνεια της θάλασσας είναι περίπου 1013 hPa, ενώ στο κέντρο τέτοιων συστημάτων μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 1040-1050 hPa. Καθώς ο ατμοσφαιρικός αέρας βυθίζεται πάνω από έναν αντικυκλώνα, θερμαίνεται και ενισχύει τη διεργασία της εξάτμισης των υδρατμών. Συνεπώς, ο σχηματισμός και η διατήρηση νεφών (αποτέλεσμα της αντίστροφης διεργασίας – συμπύκνωση) πάνω από έναν αντικυκλώνα είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Κατά τον τρόπο αυτό, οι αντικυκλώνες δύνανται να δημιουργήσουν εντυπωσιακές «τρύπες» μέσα σε νεφικούς σχηματισμούς, όπως αυτή που απεικονίζονται στην παραπάνω εικόνα. Η ιδιαίτερη αυτή επίδραση των αντικυκλώνων στο σχηματισμό νεφών δικαιολογεί και τον χαρακτηρισμό τους ως συστήματα με… αντικαταιγιδική δράση!
Στις 5 Ιουνίου 2012, ο αισθητήριας MODIS του δορυφόρου Aqua της NASA συνέλαβε τη διπλανή εντυπωσιακή εικόνα μίας «τρύπας» μέσα σε ένα νεφικό σχηματισμό από θαλάσσια νέφη stratocumulus στα ΝΑ της Αυστραλίας. Αιτία της νεφικής αυτής «τρύπας» είναι η παρουσία ενός αντικυκλώνα πάνω από τη συγκεκριμένη περιοχή. Η διάμετρος της «τρύπας» υπολογίζεται στα 1,000 km και δημιουργήθηκε χάρη στο βυθιζόμενο (κατερχόμενο) ατμοσφαιρικό αέρα πάνω από τη συγκεκριμένη περιοχή.
Γενικά, ο άνεμος πνέει προς τα έξω και μακριά από τους αντικυκλώνες. Για το λόγο αυτό, τα βαρομετρικά αυτά συστήματα χαρακτηρίζονται από εισροή αέρα από πάνω προς τα κάτω. Με άλλα λόγια, ο ατμοσφαιρικός αέρας εμφανίζεται να βυθίζεται πάνω από έναν αντικυκλώνα, οδηγώντας με αυτό τον τρόπο σε αύξηση της πίεσης στην επιφάνεια. Είναι χαρακτηριστικό πως η μέση πίεση της ατμόσφαιρας στην επιφάνεια της θάλασσας είναι περίπου 1013 hPa, ενώ στο κέντρο τέτοιων συστημάτων μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 1040-1050 hPa. Καθώς ο ατμοσφαιρικός αέρας βυθίζεται πάνω από έναν αντικυκλώνα, θερμαίνεται και ενισχύει τη διεργασία της εξάτμισης των υδρατμών. Συνεπώς, ο σχηματισμός και η διατήρηση νεφών (αποτέλεσμα της αντίστροφης διεργασίας – συμπύκνωση) πάνω από έναν αντικυκλώνα είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Κατά τον τρόπο αυτό, οι αντικυκλώνες δύνανται να δημιουργήσουν εντυπωσιακές «τρύπες» μέσα σε νεφικούς σχηματισμούς, όπως αυτή που απεικονίζονται στην παραπάνω εικόνα. Η ιδιαίτερη αυτή επίδραση των αντικυκλώνων στο σχηματισμό νεφών δικαιολογεί και τον χαρακτηρισμό τους ως συστήματα με… αντικαταιγιδική δράση!
Επιμέλεια – Σύνταξη: Θοδωρής Μ. Γιάνναρος
Βρείτε μας στο Facebook: The Weather Wizard
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου